Dawno, dawno temu na Mazowszu panował książę zwany Niedźwiedziem, nazywano go tak, gdyż był olbrzymi i silny jak niedźwiedź. Na jego nieszczęscie był niezmiernie brzydki. Pewnego razu książę zakochał się w pięknej damie. Nie odważył się wyznać jej swej miłości bo bał się, że ta wyśmieje go z powodu jego brzydoty. Cierpiał więc w milczeniu. Którejś niedzieli książę przyjechał, jak zwykle, na mszę do kościoła i zobaczył jak owa dama wychodzi w sukni ślubnej a u jej boku idzie mąż - piękny młodzieniec. Gdy książę ujrzał tę scenę, serce zamarło w nim z rozpaczy i skamieniał z bólu i żałości - zamienił się w kamiennego niedźwiedzia. Teraz kamienny niedźwiedź stoi pod kościołem oo. jezuitów na Starym Mieście i czeka cierpliwie, bo legenda mówi, że jeżeli jakaś panna pokocha go tak, jak on kochał piękną damę, to niedźwiedź odzyska swoją dawną postać. Warto pamiętać o nieszczęsliwie zakochanym księciu i pogłaskać jego niedźwiedzi pysk. Być może to osłodzi gorycz jego oczekiwania.
1 komentarz:
piękna opowieść :)
Prześlij komentarz